مشکی نپوشیا:(

عـــــــــروس غصـــــــــــه هـــــــــا

شعری که تورا جان میبخشد شاعرش را یکبار کشته است

مشکی نپوشیا:(

تارا
عـــــــــروس غصـــــــــــه هـــــــــا شعری که تورا جان میبخشد شاعرش را یکبار کشته است

مشکی نپوشیا:(

مامان به جرم خود کشی جهنمی شدم   اصلا نترسیا بخدا اتیش نداره

این شبای لعنتی انتظار دوری بود          زیر پا میذارم این زندگیمو که زوری بود

رسم بی وفاییه راهی نمونده بود          این دله داغونمو ب اتیش کشونده بود

مرگ این ارزوهام زیر پامو خالی کرد        مادرم دنیا اینه روزگار رحمی نکرد

دیدی جزنامردی هیچی تو دنیا نیس      مادرم دیدی که حتی سایمم پشتم نیس

مادرمن مشکی نپوشیا                       درخونه نزنی پارچه های سیاه

مشتاتو نکوبی رو این خاک لعنتی          بعده رفتنم برا همیشه راحتی

آبرو داری کن نگن دلت خونه                 این صدای کیه داره قران میخونه

وصیتم اینه وقتی زیر خاکم                   مادرم واسم لالایی بخونه

اینجا دخترتو از رو زخماش میشناسن    مامان خدارو دیدم بدجوری گریه میکرد واسم

خدا تعریف کرد داستان عاشقه خون دلو   مامان فرشته ها بدجوری زانو زدن جلوم



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







تاريخ : سه شنبه 26 آذر 1392 | 1:1 | نویسنده : تارا |
.: Weblog Themes By M a h S k i n:.